bir adam var sahilde düþünceli.. göz kapaklarý aðýr bakýþlarý uzun yüreði menzilinin çok ötesinde ya düþünüyor ya bekliyor birini ince hafif sakalý düzgün taraklý deniz nimetleri kokusu burnunda oturmuþ baþý hafif bekleyiþi mamur elleri kasvet beyaz kayalarýn birinde ve en tehlikelisi böceklerin-üzerinde sanýyor ki gelecek o beklediði biri bir adam varsahilde-bekliyor gelmeyeni.. güneþ bile en son uðrar bu limana ancak götürdüðü fazladýr getirdiðinden sulak sesinde o adam irkilir akþamlarý yýldýzlarý öldü sanýp aðlar sabahlara ve her gece hem de-unutkandýr insan ya doðumuna benzemez hiçbir þey yine de ve en güzel gökyüzünün bu þehirde bir tek sahibi bulunmaz nasýl oluyorsa martýlarýn çýðlýklarýna takýlmaz kulaklarý bir adam var sahilde her günü ayný.. dudaklarý ve elleri hafif titremeli buðulu gülüþleri ayný yere nakýþlý ince süzmeleriyle gökyüzünden aþaðý denizim mavisine bulaþmýþ bakýþlarý umursamaz en yücesi gelse kralý ama bir çocuðu da bilir sevmesini çünkü çocuk olmuþtur çoktan daha önce ancak kral ne demek bilmez ne yapsýn bir adam var düþleri her gün ayný.. buranýn kadýnlarý çok bilmez sevdayý on dördündeki düþleri yoktur çocuklarýn ve Ýstanbul da yoktur gidilecek-görülecek varsa yoksa ipek mendiller,kaðýt uçaklar bozuk radyoda dinlenen eski türküler oysa yine de umursanmaz çok defa bayram-düðün,yine birlikte yaþanýr ve cenaze gibi hep birlikte yaþlanýlýr belki de gittikleri liman da aynýdýr kim bilir bir adam var sahilde düþlüyor-olmayaný..
Sosyal Medyada Paylaşın:
islanbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.