Atým acýndan hasta, çalmýþlar kýlýcýmý, Üþürüm. Ýçimde silah sesleri, Sabaha kadar, tövbe tövbe, Gecelerle dövüþürüm.
Kabzelerim vardý parýl parýl, Altýn elmas. Getirmiþtim ta Orta Asyadan, Ta batý Avrupa hayran olmuþtu, Kalmýþ aðýrlýklarýnca avuçlarýmda yas.
Hepsi bir baþka biçimdeydi, Ama kardeþti tüfekle yay. Onlarla yaþamam hýzlanýrdý, Duyulurdu suyun ekmeðin lezzeti daha hoþ, Daha kolay.
Çalmýþlar kýlýcýmý, Vaktim bir ateþle kýzýllaþýr önce. Sonra tarihler tarihler döðer içimizdekileri, O kadar hafif, o kadar yalýn, Kýlýnç olur düþünce.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fazıl Hüsnü Dağlarca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.