ÖLDÜRDÜĞÜMÜZ

Geceyle parlayan gözleri vardý,
Cesurdu, cesurdu ziyade.
Nasýl ki çekti bizi,
Ýstifade.

Karanlýk maðaranýn kapýsýnda durduk,
Geçerken býraktýk taþý.
Sustu büyük baðýrmasýnda,
Gecelerin ve ormanlarýn sýrdaþý.

Artik bizim gibi deðil,
Su içmez, kýmýldamaz.
Uyanýklýðý hiç yok,
Uykusu az.

Öyle garip ve öyle sade,
Süsler yapacaðýz süslerinden.
Tüyleri gibi aydýnlýk,
Ve bir þey görmeyen.

Hazýr, etrafýn düþmanlýðýnda,
Zaferin bitmez tükenmez yemeði.
Aklýmýzýn, korkumuzun, ellerimizin,
Beraber yiyeceði !
Sosyal Medyada Paylaşın: