Efendim

Gül baðýnda ayrýk otu yetiþir,
Sen bu iþi hayýra yor Efendim.
Bülbülün yurdunda karga ötüþür,
Bu acýyý gel bana sor efendim.

Anadan yetimim, babadan öksüz,
Kupkuru aðacým gövdesi köksüz,
Vuslat kolay deðil tersiz, emeksiz,
Kalp yarama bir merhem sür efendim.

Ýman denizinde boð bu kulunu,
Nurdan þulelerle ov bu kulunu,
Mümin olmaz ise, kov bu kulunu,
Þu gönlüme sensin tek nur efendim.

Suya hasret kalmýþ çöller gibiyim,
Yönünü þaþýrmýþ yeller gibiyim,
Lal olmuþ, konuþmaz diller gibiyim,
Hasretin ölümden pek zor efendim.

Geceleri gündüzlere eklerim,
Geleceksin diye haber beklerim,
Esen yelden gül terini koklarým,
Zavallý halimi bir gör efendim.








Sosyal Medyada Paylaşın: