Seriverdi kar bembeyaz örtüsünü. Anlattý gezdiði yerlerin öyküsünü. Sevgilim açtý saçlarýnýn örgüsünü. Ben söyledim yüreðimin türküsünü.
Gece oldu rüzgâr dayandý kapýya, Her zaman ki gibi ýslýk çala çala. Davranýþlarý yine hýrçýn ve budalaca. Daldý yine sohbetimizin ta ortasýna.
Sevgilim ver elini gece korkutur seni Rüzgar yine yapabilir densizliðini Kar gidene kadar her þey sade ve temiz. O gidince yine her þey karýþýk ve pis.
Neden karýþýk ve kirli þu dünya. Sadelik dururken nedir karmaþa. Kar gelince vardýk her þeyin farkýna. Umarým yine dönmeyiz þu kirli dünyaya.
02.02.2012 Þair Orhan OYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.