Biz yaþadýk, Ýki baþ bir yastýk. Mutluluða yelken açtýk. Uyanmadýk ki biz, Hep rüyadaydýk. Zaman bizi görünce titrerdi, Kötülük korkardý bizden. Deliðine girerdi hemen. Elbet bizimde korkularýmýz vardý. Ama onlar iki yürek arasýnda kaldý. Evcimendik, evimizdeydik, Biz sevgilimle hep dört köþeydik. Doluydu evimiz zevk ve sefa, Sýðmaz taþardý sokaðýmýza, Komþularýmýza. Nereye gitsek, Ne zaman olsa, Gençtik ve güzeldik. Çünkü biz birbirimize özeldik. Yýllarý býrakmýyoruz hep cebimizde, Oyalýyoruz onu her an tatlý dilimizle. Soyluydu uysal ruhumuz, O yüzden kaçmýyor huzurumuz. Heyecanýmýzý kaybetmedik hiçbir zaman. Ýki baþ bir yastýk, Zevk alýyoruz bu hayatý böyle yaþamaktan.
01.02.2012 Þair Orhan OYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.