Misafir olmuþtum dostun birine
Köpeði saldýrdý ödüm patladý
Hoþ dedi, o azgýn pustu yerine
Hatta korkusundan çitten atladý
Gördüm sahibine muti bu köpek
Hâlbuki verdiði bir avuç kepek!
Benim de içimde bir düþman durur
Adý; nefis, ateþ parçasý meret
Gücüm yetmez azar daha kudurur
Çýkar da karþýma daim bin suret
Bununda sahibi vardýr elbette
Hoþ demesi bana kârdýr elbette.
O zaman yapacak en güzel tedbir
Bu azgýn köpeði havale etmek
Euzü-besmele, okuyup tekbir
Sýðýnýp þerrinden izale etmek
Ýbrahim peygamber (a.s.) böyle kurtuldu
Firavun ateþi böyle yutuldu.
Biz devreden çýkýp, ona sýðýnsak
Kor ateþ içinde mutlu yaþarýz
Sahibinin gücü ile korunsak
Büyük engelleri dahi aþarýz
Sýðýnsak Halik’a, mahlûka karþý
Deðil nefsi yenmek, yýkarýz arþý.
Misafir kaldýðým evden ayrýldým
Baktým köpek bana kuyruk sallýyor
Sahiple beraber oldum kayrýldým
Çünkü dostum iti her gün yallýyor
Rabbim; sakýn beni, bana býrakma
Mahlûkunla az bir ana býrakma…
Salih Yýldýz…01.02.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.