EY KARA GÖZLÜM (5)
EY KARA GÖZLÜM---------(5)
Sen gönlümün eri, “melek yüzlündün,
Özü sözü doðru, Kuran sözlümdün,
Asla riya bilmez, sözü emindin,
Riyadan uzaktýn, ey kara gözlüm.
Gün be gün deðerin, artar gözümde
Sevgin ulvileþir, garip serimde
Çok güzel intiba, býraktýn bende
Güzel yad ederim, ey kara gözlüm.
Resminle konuþup, dertleþiyorum
Kaþýný gözünü, hep okþuyorum
Sende özlüyorsun, hissediyorum
Duâlarým senle, ey karagözlüm.
Ne kadar anlamlý, bakardý gözün
Namertlik bilmezdin, doðruydu özün
Uzun yýllar geçti, silinmez izin
Unutamam asla, ey kara gözlüm.
Sen erim erkeðim, hayat yoldaþým,
Hem sevdiðim eþim, hem de sýrdaþým,
Çeyrek asýr geçti, yine tek taþým,
Hiç yerin dolmuyor, ey kara gözlüm.
Her daim Kurân’la, yadediyorum.
Duâyla tevhitle, gönderiyorum.
Bilemezsin seni, çok özlüyorum.
Adýn dilde tespih ey kara gözlüm.
Üç emanetine, çobanlýk ettim,
Allâh büyüttü, bende gözettim,
Ceren civan oldu, ah bir görseydin
Rahat ol yerinde, ey kara gözlüm.
Dualarým senle yalnýz deðilsin,
Huriler yanýnda, meleklerlesin,
Cenneti alâda, güzel yerdesin,
Ruhun þad olsun, ey kara gözlüm.
Emine ERDEM.
Hazan gülü.
Asiyim asbiyim güzel yürekli þaireme caný gönülden teþekkür ederim.
Dostdan inciler.
Seven sevdigini özler diyorum
Yürekler yarali ben biliyorum
Karanlik geceler can veriyorum
Sensiz olmuyor ey kara gözlüm ..Yaralý_40
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.