Ölüm bir melek elinde gelir Ve öper usulca çocuk yüzleri. Belki bir gün kurtuluruz Karýncalarýn yolunu þaþýrtan ince rüzgarlarla Kaplumbaðalarýn hasret kaldýðý derin tepelerde Çocuk gibi bakalým mavi sulara Þehirlere bakalým insanlýðýmýzý eskittiðimiz Sislerden dumanlardan yollara atýlan mýsýr koçanlarýndan Belki tutarýz birgün belki kurtarýr bizi Simsiyah saralým bezlerle daðlarý rüzgarlarý Gül bahçeleri aðlasýn Dallarda salýnan çocuk salýncaklarý aðlasýn Kýrmýzý balonlar bizsiz kaybolsun gökyüzünde. Haydi sýðýnýn þehirlere Kabuðunuza çekilin yorganýnýzý çekin üstünüze Kalsýn titrek ve mavi elleriniz Bekleyin geliyor ölüm usulca Usulca girer koynunuza.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdem Bayazıt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.