Dünyanýn en uzun hüznü yaðýyor Yorgun ve yenilmiþ insanlýðýmýzýn üstüne Kar yaðýyor ve sen gidiyorsun Aðlar gibi yürüyerek gidiyorsun Belki bulmaða gidiyorsun kaybettiðimiz O insan ve tabiat çaðýný Dön bana ve dinle Kuþlar uçuþuyor içimde Loþ bir keman solosu gibi Kuþlarýn uçuþtuðunu içimde Dön bana ve dinle. Karanlýk denizlerin dibinde Birtakým incilerin olduðunu Birtakým incilere ve hatýralara Neden baðlý olduðumuzu unutma. Duy beni ve dinle Denizler boðuþuyor içimde. Unutma diyorum ama sen anla Anlat bizim de yaþamak istediðimizi onlara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdem Bayazıt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.