balkonundan görüyorum evimin
kýzlar geçiyor yoldan, elleri þemsiyeli
sarmaþ dolaþ, cývýl cývýl liseli
allý yeþilli etekler, hüzün kareli...
yaðmur yaðar seni düþünür
bir gül açar seni,
gün ýþýðýnda su zerresi
çayýr çimen gözlerin...
yýllardýr bir kez bile görmemiþim
geldiðin gün gibi severim özlem ile seni,
aklýma gelmezdi hiç
gül kurusu hasretin
giyindiðin formanýn eteðinde yeþereceði...
haklýsýn sevgilim
hem de çok haklý
sevmeye zamaný yok þairin
ancak þiirine yeter aklý...
yine kýzlar gelir geçer yoldan
yüreðimde bir hançer, zamana saplý
gün gibi aþikâr, sevmeye açýk
görmeye yasaklý her aþk sende yaþar...
Þaban AKTAÞ
04.12.1999