SALGI

Her yýl, aðustosta. Bu büyü iþte,
kýsaca allegro diyorum ona ben:
Hem zarif, hemde kaba oluyor aðý.
Hem zarif, hem de kaba nasýl olur
derseniz, bakýn: ince dokuduðu için
zarif, uzun uzadýya çalýþmadýðý için
kaba. Köþeleri sever çoðunlukla
aþaðýda dokur ve aðýn dýþýna çekilir.
Nereden mi biliyorum bunlarý?
Eskiden örümcektim ben.

Her yýl aðustosta. Yalnýz kalýnca
rahatlarlar: Kadýn eli dolaþmaz
dolaplarda, duvarlarda. Ýpin ucunu
kaçýrýverirler tabii: Ekmek kutusu,
ilaç çekmecesi, abajurla ampulün
arasýnda büyük trapez yaþanýr
bir ay boyunca. Bu tutku iþte,
onun adý andante grazýoso aslýnda.
Ýnce, ipince dokur, bilir av için
önemini ayrýntýlarýn. Eskiden örümcek
olmasam bilmezdim bütün bunlarý ben.

Hayýr, zehirlileri pek yaþamaz burada.
Geçen yýl rastlamýþtým birine,
çoktandýr açmadýðým piyanonun
kapaðýna sokulmuþ, Fýrtýna’nýn
ilk notalarýyla kýpýrdayýnca gördüm
onu: Siyah, diyez, attaca diyordum
bu örümceklere ben, (bir tuhaf gülerek)
’ölüm gelecek’ benim ’gözümden bakacak’.
Korku mu, taþký mý, ikisinin arasýnda
bölünmüþ bir yangýn mý, kapaðý tak
kapatmýþtým üstüne. Aðýna rastlamadým-
ben de kurmaz mýydým yoksa, eskiden.

Aðustos, kasým, mart: Örümceðe
iklimler deðil koyu zamanlar gerek.
Geceleri severim ben, kuytu ve aseyrek
çaðlarýn içinden aðýr aðýr geçmek:
Bilir misiniz parmaklarýmdaki arý
yalnýzlýðý, nereden bileceksiniz-
Piyano, þiir, að içre ilerleyen saatte
duyduðunuz tik tak bende dolarken
çekip gitmektir bütün istediðim:
Dolanýr kalýr oysa kurumuþ gövdem,
bu eþsiz aðý eskiden ben kendi kendime örmüþsem.
Sosyal Medyada Paylaşın: