GÜL DÖNÜYOR AVCUMDA

I

O akþam söylediydim ona
Gördüm Hümakuþunun iskeletini
Haber de saldýydým Pegasos’un sýrtýndaki ozana
Seyretsin diye ölümün bu sýrça gelinliðini
Duyan da var bunu duymayan da.

O gün bugündür ýslýk çala çala
Gelip geçiyor kapýmýn önünden
Konuþuyoruz da arasýra. Geçen gün dedi ki
Farketmez gözyaþý kimseyi, ruhsa
Baþýboþbir deniz gibi anlamsýz yatar
Kocaman bir ýssýzlýðý yonta yonta

Anlattý sonra uzun uzun.
Nasýl onardýðýný eski tekneyi
Nasýl kalafata çektiðini, boyasýný
Hangi dað çiçeklerinden kardýðýný. (Bir çocuk diþi parladýydý.. Çekmiþti onu
kýrmýzý bir akþamüstünün diþetlerine. Ya direkleri? özenli bir kýlýfa
girer gibi girmiþti göðe. Doðrusu görkem iki parmak arasýnda büyüyen
ama hiç gölgesi olmayan uçsuz bucaksýz bir bitkiydi. Giz olmayan bir
gizdi belki. Evleri dolaþan cinsiyetsiz bir tanrý da olamazdý ki.
Ýnandýydý bu yüzden kanýnýn tekneyi dolaþýp þafaklarý çevirdiðine. Ve
gördüydü yer deðiþtirdiðini gövdesiyle teknenin böylece ruh olduðunu
anladýydý bira köpüðü gibi altýnsý altýnsý parlayan tahtalara. Ve
yetinmedi. Bir öðleüstü konservesini yedi. Çekti býçaðýný sapladýðý
yerden kaldýrdý havaay. Birden parladý býçak dünya zamanýndan baþka
bir zamanla ve noktalandý uzayýn çilekleri iþbaþýndayken. Besbelli bir
uzay tapýnaðýndaki ilk duaydý bu. Ve seyretti uzun uzun tarihte yeri
olmayan bu titreþimi. Bir þey ki artýk birdenbire her þeydi. Ve yazdý
bordasýna Ýki Parmak diye Ýki Parmaktý çünkü teknenin ismi.)

II

Ey iki el arasýndaki çaresiz vakit
Yýkanmýþ çekmiþ çamaþýrlar gibisin
Azsýn, öyle çok kýyýlýsýn ki geniþliðime
Ýçinde asfaltlarýn dondurmalarýn eridiði bir salý
Mühürler gibi kazýlmýþ çarþambanýn üstüne
Tuz uzun, bakýþlarýmsa bir avuç tuzla orantýlý
Tam yüreðimin hizasýnda o otel
Bir otel ki sabah akþam buruþturan kýyýyý
Dönüp dönüp arkama baktýðým iþte
Severek bir ýslak battaniyeyi belki
Didiklenmiþ bir saati, yýpranmýþ
Týrnak uçlarýný ve her þeyi.

Oysa ey denizlerin ýslak geçidi
Her yandan sýzan þeridi akarsularýn
Balýðýn dil bilmeyeni ben
Neden hep tuzdan anlardým o zaman
Tuzdan mý, evet tuzdan
Denizin merasýndan yani.

Uzat elini artýk, kutla kendini
Götür bir bardak sonsuz suyu aðzýna
Bak
Gördün mü, hem de nasýl
Bir gül dönüyor öteki avucunda.

III

Aðrýtmayan böylece dindirmeyen o sabah
Puhukuþu muydu, neydi, öttü uzun uzun
Biçimini vermeye çalýþtý bir yýkýntýya
Biz geçince dönüp baktý arkamýzdan üç çocuk
Üçü de
Bir tahta perdenin önündeki ömründe
Gözleri dümdüz, kireç kýyýlarý gibi
Bir yanýp bir sönüyordu umuda ve ezikliðe.

Farketmez deniz de gözyaþýný, dedim ustama
Ve gözyaþý denizi
Ey göstergelerinen güzeli, göster ki beni
Ben ýssýzý yonta yonta gürültüler ederim
Kendimi yonta yonta daðýlan bir mermerim

O sabah demir atmýþ bulduk
Tekneyi bütün kýyýlarda.
Sosyal Medyada Paylaşın: