Sitare
“Çeþmek Be-zen Sitare
Ezmen Mekon Kanare”
Nerden çýktýn karþýma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüþlerinde
Kirpiklerin yüreðime batýyor
Telaþlý bir kalabalýðýn ortasýnda
Ayaküstü konuþuyoruz
Nedimin nigehban nergisleri gibi
Üstümüzde bütün nazarlar
Çok utanýyorum Sitare
Dün oturup hesap ettim
Sen doðduðun zaman
Ben bir askeri mektepte talebeymiþim
Sen bilmezsin Sitare
Burada gündüzler çekip durduðumuz bir mercan tespih
Geceler içinde uyuduðumuz birer siyah buluttu
Her akþam dokuzda yat borusu çalardý
Yat borusu baþtan aþaðý hüzün çalardý
Bir derin uykuya atardým kendimi
Siyah benli bir kýz düþlerime kaçardý
Bende onu alýr anamýn düþlerine kaçardým
Bu azgýn kalabalýkta seni tam duyamýyorum
Gözlerin mi daha sýcak gülüyor
Yoksa dudaklarýn mý anlayamýyorum
Seninle konuþurken Sitare
Aklýma yýldýzlar dökülüyor
Bir çaresiz Zühre oluyorsun Babil caddelerinde
Ateþ gözlü kahinler koþuyorlar arkandan
Binlerce meþalenin ýþýðý kýmýldýyor saçlarýnda
Gökyüzü salkým salkým
Zigguratlar týklým týklým
Dönüp dolaþýp dudaklarýna takýlýyor aklým
Ah benim bu akýldan sýyrýlmýþ aklým
Kimi gün boþlukta konacak yer bulamayan
Kimi gün inatçý yosunlar gibi kepez diplerine yapýþan aklým
Gözlerine baktýðým zaman Sitare
Bütün çöllere ay doðuyor
Yoldaþ ediyorum kendime Ýmrül Kays’ý Antere’yi A’þa’yý
En kuytu vahalarý dolaþýyorum
Hangi vahaya gitsem çadýrlar sökülmüþ Sitare
Çadýrla su arasýnda bir cýlga var
O cýlgada narin ayak izlerin var
Durgun suya düþüp kalmýþ gözlerin var
Bu azgýn kalabalýkta seni tam duyamýyorum
Gözlerin mi daha sýcak gülüyor
Yoksa dudaklarýn mý anlayamýyorum
Bazan sapsarý bir benizle geliyorsun
Yorgun çizgileri alnýnda uykusuzluðun
Biliyorum içinde bir sýzý var
Býçak aðzý gibi bir sýzý var
Bu sýzýdýr iþte seni verimsiz kýlan
Züheyr’in Suad’ý gibi keremsiz kýlan
Kuzeyden güneye
Güneyden kuzeye
Heyy! Gidip geliyorum bu çöllerde
Kureyþ’in heybetli ve inatçý develeri
Hiç aldýrmadan benim esmer sevdama
Geviþ getiriyorlar ufka bakarak
Ben kaçýp Yesrib’e sýðýnýyorum
Yesrib bahane, bir kitaba sýðýnýyorum
Daðda, ovada, badiyede okuduðum hep elif
Elif diyorum Sitare, sineme elif çekiyorum
“Ah minel aþk-ý ve halatihi..”
Çok eski bir gerçektir bu biliyorum
Bu azgýn kalabalýkta seni tam duyamýyorum
Gözlerin mi daha sýcak gülüyor
Yoksa dudaklarýn mý anlayamýyorum
Sinsi bir yaðmur altýnda beraber yürüyoruz
Ve ikimizde ýslanýyoruz
Ben ne yaðmurlar gördüm Sitare
Ben kaç kez iliklerime kadar ýslandým
Bilmiyorum sen kaç yaþýndaydýn
Ben göðü hep bir kurþun gibi aðýr
O þehirde sýrýlsýklam gezerdim
Bölük bölük insanlar boþanýrdý tapýnaklardan
Tapýnaklar insanlarý safra gibi atardý
Sonra hepsi bir yere toplanýp bana bakarlardý
Bir gün bu þehrin kirli yaðmurlarý alýp götürdü beni
Gidip bir Uygur çadýrýnda göðü dinledim
Kara bulutlar kükrerken bir Kaþkar sabahýnda
Oturup Aprunçur Tigin ile seni konuþtuk
Bakýþlarýmý sunuyorum, tereddütsüz alýyorsun
Gizli bir tebessümle çaðýrýyorum, geliyorsun
Kaþý karam, gözü karam, saçý karam
Umay gibi yumuþak huylum
Nerden çýktýn karþýma böyle
Sesin ýlýk bir bahar güneþi gibi ýðýl ýðýl akýyor içime
Asya’nýn bozkýrlarýnda ordular düþüyor peþime
Yýðýlýp kalmýþým bu Anadolu topraðýna Sitare
Adam akýllý yorulmuþum
Ellerin böyle olmamalýydý
Ellerine acýyorum
Ve kim bilir kaç zamandan beridir kalbimi öðütlüyorum
Durup durup ýssýz yerlerde
“güçlü ol ey kalbim, güçlü ol
Daha çok iþimiz var” diyorum
Bu azgýn kalabalýkta seni tam duyamýyorum
Gözlerin mi daha sýcak gülüyor
Yoksa dudaklarýn mý anlayamýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.