Başbuğa Mektup

Sana bu mektubu bir gece yarýsýnda yazýyorum
Azatlýðýn zirvesinde sohbete dalmýþ yýldýzlar
Zühre bir aþký tutturmuþ Bâbil’ de kalan
Zavallý dünya habersiz, zavallý dünya saðýr
Bir Hârût’la Marut bir de ben dinliyorum
Derken kayýp gidiyor yýldýzlardan birisi
Bir intikam fiþeði gibi saplanýyor karanlýðýn karnýna
Senin namýna yýldýzlarý kýskanýyorum.
Kim bilir kaç ýþýk yýlý uzakta
Öfkeyle kollarýný çeviriyor yalancý fecir
Ýmaným gibi biliyorum vakit asýlmak vaktidir
Ve taksim gazinolarýnda trahomlu þairler
Mýsra arýyorlar masalarýn altýnda
Kanýný içiyorlar bilmeden “Cennet atlarý” nýn
Ben yurdumun en sert tütününden bir sigara sarýyorum
Dumaný ciðerlerime deðil iliklerime çekiyorum
Ne kadar ürkek ceylan varsa Asya çöllerinde
Domaniç yaylasýnda ne kadar dizginsiz at
Baþlýyorlar koþmaya kýlcal damarlarýmda
Sýcak soluklarý yalarken alnýmý
Toynaklarýný hissediyorum alyuvarlarýmda.

Sana bu mektubu evimin balkonunda yazýyorum
Sað elimi koyuyorum tam yüreðimin üstüne
Çankaya yokuþunda söylediðimiz marþý duyuyorum
Ulu kayalar parçalanýyor beynimin bir yerinde
Bir yerinde demirden daðlar eriyor
Atlas yelkenli gemileri unutmuþ birkaç levent
Viski kokulu bulvarlarda yavaþ yavaþ ölüyor
Ýstediðin o seccadeyi hemen gönderiyorum
Üstünde Kabe resmi ve anamýn dualarý var
Ve bildiðin sebeplerden ben gelemiyorum.
Yine biliyorsun ki , Sevmedim ülküden baþkasýný
Baþý dumanlý daðlarý, dolunayý, ufuklarý
Bir de Çankaya yokuþunda rüzgara tutulmuþ saçlarýný
Önce Allah, sonra genlerim þahit.
Sevgimi üç bin yýl sonra doðacak torunuma yolluyorum
Trahomlu þairler doðruluyorlar masalarýn altýndan
Elleri fahiþelerin karanlýk saçlarýnda
Benim kalemimden kan deðil süt damlýyor
Geceler boyu böyle geleceði emziriyorum
Kahrolayým sevmedim ülküden baþkasýný
Bir de seni çok seviyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: