SİZ SAATLERİ

Siz, saatleri yaþadýnýz. Zamantaþlarýný. Niceldir saatler. Adsýzsýrlar. Renklerini, kokularýný kiþiselliklerden alýrlar.
Aylar birbirinin içinden yürüyebilir. Aðustosta bile Marta gönderme vardýr. Yine de gönderme mevsim mantýðýyla sýnýrlýdýr.
Günlerse bambaþka. Bir günün öbürünün önüne geçmesine izin yok. Günün gizi hem kiþiselliðimizde, hem de onun kendi kiþiselliðinde.
Siz, saatleri yaþadýnýz. Henüz sözcük haline dönüþmemiþ, ya da bir sözcük karþýlýðý oluþmamýþ durumlar yarattýnýz. Tanýðýnýzým.
Aylar aylarý açýklýyor.
Saatler saatleri kum saatiyle açýklayabiliyor.
Açýklanmayan tek þey aþk: En büyük sayrýlýk ve en büyük saðlýk.
Günü tam gelmemiþ olarak bir yanýný gizleyen duygu.
Denetçi anlamaz, tarihçi atlar, terzi bir araya getiremez, sanatçý elden kaçýrýr.
Kent yýkýlýyor. Sokaklar uçtan uca kazýlmýþ. Sesimiz radyasyon içinde. Mühendisler geldiler; kedi resmini bile cetvelle çizerler. Gözlem evinde art arda mevsimler sökülür.
Mahþerin ortalýk yerinde size rastladýk. Elinizi þuramýza koydunuz.
Sürgündük. Göçebeliðin elveriþli yanlarýný da yitirmiþ gibiydik. Yanýnýzda göçmen olduk. Bir yerleþmiþlik duygusu ki, hýrkamýz yazlýk sinemada iliklenir.
Güneþ her sabah verilmiþ bir söz gibi doðuyordu.
Gerçek neydi biliyor musunuz: Her þey.
Yüz yýl sonra bu gün yaþayan hiçbir anne, hiçbir sevgili, hiçbir bebek, hiçbir býldýrcýn, hiçbir balina, hiçbir örümcek, hiçbir aslan, hiçbir ceylan, hiçbir yýlan var olmayacak. Ayrý bir kardeþlik kanýtý deðil mi bu? Hayat kanýtý. Birbirimizin her yönden çaðdaþýyýz.
Siz tebeþirle kara tahtaya ne güzel yazan.
Kuzular için özel bir bölüm açmayý da hiç unutmayan.
Saatlerle yaþadýnýz. Düþlerinizde doðulu bir ressamýn elinden çýkmýþ aðýrlýksýz yapraklar.
Kýzböceði de göründü. Gece de uçmaya baþlamýþ.
Bakýr kaptan günlük kokusu yayýlýr.
Geceyle birlikte.
Gece de.
Sen Serpin, sen Nuri, orda burda nasýl dolaþtýrdýnýz. Benziyordunuz. Ayný kiþi miydiniz?
Ýki din var: siyah ve beyaz. Gerisi? ..
Sosyal Medyada Paylaşın: