BİLİYORUM SANA GİDEN

Biliyorum sana giden yollar kapalý
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakýndan ve arada uçurum;
Ýnsanlar, evler, aramýzda duvarlar gibi

Uyandým uyandým, hep seni düþündüm
Yalnýz seni, yalnýz senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalýmým
Ben artýk adam olmam bu derde düþeli

Þimdilerde bir köpek gibi koþuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kiþiyim aslýnda, inan ki

Anýmsamýyorum yarý dolu bir bardaktan su içtiðimi
Ve içim götürmez kenarýndan kesilmiþ ekmeði

Kaç kez sana uzaktan baktým 5.45 vapurunda;
Hangi þarkýyý duysam, bizimçin söylenmiþ sanki

Tek yanlý aþk kiþiyi nasýl aptallaþtýrýyor
Nasýl unutmuþum senin bir baþkasýný sevdiðini

Çocukça ve seni üzen giriþimlerim oldu;
Baðýþla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaþmamak için elimden geleni yaparým
Bu böyle pek de kolay deðil gerçi...

Alýþýrým seni yalnýz düþlerde okþamaya;
Bunun verdiði mutluluk da az deðil ki

Çýkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliðin bir adý olur, bir anlamý olur belki

Ýnan belli etmem, seni hiç rahatsýz etmem,
Son isteðimi de söyleyebilirim þimdi:

Bir geceyarýsý yazýyorum bu mektubu
Yalvarýrým onu okuma çarþamba günleri
Sosyal Medyada Paylaşın: