Sýra hep son kadehe geliyordu Dudaklarýn baþkalarýnýn masasýnda lâle Ben boynumdaki ipe bir düðüm daha atýyordum Peþinden baþka gidecek yer yoktu Seni artýk hiç sevmediðim halde
Senin o eskisi olmamana imkân yoktu Ama inadýndan yapýyordun bunu Cemile Ýnattandý hep o içip içip gitmeler Bense boþalttýðýn kadehleri satýn alýyordum Enayilik ettiðimi bile bile
Hele o çýkýþýn yok mu kapýdan O Allahýn belâsý herifle Baþkasýnýn olmayý bir türlü beceremiyordun Millet arkandan gülüyordu Düþtüðün hale...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemal Süreya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.