Bitti mi nefret saçan cümlelerin. Hani ellerin nerde? Hani gözlerin..? Paramparça savrulurken kalbim, Her yok oluþta Yeniden dirilten sözlerin?
Peki cennetim? Ya cehennemim? Ölüme teslim olmuþken, Azrail’e dur dedirten gülüþlerin?
Ama hayallerim dâhi terk etmiþti zihnimi... Bu dondurucu yalnýzlýkta nerden geldi þimdi! ? Henüz kurþuna dizmediðim umutlarým vardý belki, Rüyalarda ayný kabuslar gibi sanki?
Berkay Kayacan
Sosyal Medyada Paylaşın:
NukleeRadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.