Son kez

Son kez

Sapanla avladýðýn kuþlara beyaz bayraðý çektim
Barýþ diye…
Hallaç pamuðu gibi daðýttýðýn gönlüme seslendim
Kendini topla diye

Son kez yaðmur yaðarken çaresizce gezindim yollarda
Sürüklenirken ebedi yalnýzlýðýma

Son kez fotoðrafýmýzý çekti yýldýrýmlarýyla Tanrým
Afili yalnýzlýðýmýn ve alnýmdaki yazgýnýn

Son kez pervasýzca güldüm hayata ,hayatýn zorluklarýna
Hýçkýra hýçkýra aðlamak yerine

Suyun bulanýk tarafýný gördüm
Ýlk ve son kez

Umut aðacýmýn yeþeren son yapraklarý
Ýnce dallarda gezinen özlem sýký tutun düþme
Son kez özledim seni
Kürek çekerken ebedi yalnýzlýðýma doðru

Son kez anlayamadýðým özgürlüðe ,özgürlüðü
Deðer verdim,anladým


Kendi filmimin figüranýyým hem de yönetmeni
son kez gözlerimi kapadým bir daha açmamak üzere








Sosyal Medyada Paylaşın: