Sensizliğin Şiiri

Bir þiir yazmalýyým hiç senden bahsetmeyen.
Ne ýtýrý olmalý ne buðusu tütmeli.
Gamzesiyle dudaðý dudaðýma yetmeyen.
Ýçimde hasretini susuzluk büyütmeli.


Sükûn çaðýna yetip huzura göz kýrpmalý.
Ateþle sýrdaþ olup billûr beste yapmalý.
Hazzý davet deminde vakarla el çýrpmalý.
Sükûnet kavþaðýndan huzur kente sapmalý.


Sonra nemli gözlere dokunmalý gülüþün.
Rayihasý sarmalý hayali senli düþün.
Akýllarda kalmalý sýr gibi dökülüþün.
Kuruyan dudaklarý dudaðýn ýslatmalý.


Sana dair olmalý sensizliðin þiiri.
Doldurmalý boþluðu emsalsiz ince edan.
Dokunuþun silmeli hayalerdeki kiri.
Dört yöreden sarmalý ipek að gibi sedan.


Ýncelen gül yapraðý çaðrýþtýrmalý seni.
Camdan gülümseyiþin akýllarda kalmalý.
Tadan unutmamalý gül misali buseni.
Sýmsýcak dokunuþun beni benden almalý.


Sensiz senin þiirin katre katre karanfil.
Bir gamze senfonisi bir ýþýltýlý bakýþ.
Ýhtiþamýn rengini ahenkle söylesin dil.
Hep sana doðru olsun gönüllerdeki akýþ…
Ankara, 30.01.2012 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: