Hiçkimse kalmadý Çiçekler çarpýk açýyorlar Ampüller eðriydi Merdivenlerden çýkamýyordum Tavan basýktý Sifon iþlemiyordu Sýçamýyordum Ýþeyemiyordum Bir ölü militan baharý Bir apartman dairesinde bekliyordum Ben ki beklemeyi sevmem Beklemek benim için bir azap olduðuna göre Beni gazaba getirir Tramvay ihtiyarý duraklarýnda bekleye bekleye Ýhtiyarlamýþ bir komünist olarak Gitardan çýkan týn sesleri Beni yeniden adam edecektir Havada havva olan bir adem Ve yaklaþýrken bütün güzellikleri baharla birlikte Arkadaþlarým olan cazcýlar Elbette bulacaklar bir acýbadem Ve biz yaþamayý yeniden kuracaðýz Bu zýkkým denilen ritim Ve stringtin Hepimiz yaþamaktaki inkýlap içinde deðiliz Yaþasýn cazýn getirdiði devrim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.