Aslý mý? Belki. Odalýk mý? Asla! Ne Matisse’den ne de Çýraðan Sarayýndan! Bir sobaydý Allah tarafýndan o deli hatun Upuzun saçlarýyla bir demir-döküm... Yaktýkça kendini nefsinle nefesimle Yandýkça duþistandan düþürdüðüm odun Isýnýrdý oda, ýsýnýrdý ev, ýsýnýrdý acun O da, ben de, yan yana ve yana yana Seviþerek ölmeyi öðrendik sonunda Ondan þimdi böyle Ortalýk duman Baksana baharlar yaðýyor üstümüze aðaçlardan Aslý varsa onun Ki kerem edin ki var O sobaysa Ben de ona yangýným yangýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.