Gece Şiirleri 5/ Karda 'Yokluğun Ölüme Beş Kala' cemrece
Gece Şiirleri 5/ Karda 'Yokluğun Ölüme Beş Kala'
tanrýlar aðlýyordu gökyüzünde melekler kar indirirken yeryüzüne bu kýþ çok soðuk geçecek besbelli ayaz gecede ýsýnmak için hayaller de yetmiyor ki.. içim týka basa sen bir parmak atsam kusar mýyým diye düþündüm bir an! caddenin loþ ýþýklarý sahipsiz köpek havlamalarý içimi ýsýtan papatya çayýnýn yanýnda mucize kadýn Edit Piaf’ýn büyülü sesi fransýz kalamýyorsun dil bilmesen de.. sonsuz hayallerin girdabýnda savrulurken iþkenceli soluklarýn eþliðinde ýpýslak kalýyorum gece altýna kaçýrmýþ þarký bittince..
ve kalem; coðrafyamý kaplamak için nazlý nazlý düþen kar taneleri apak kaðýt parçasý sanki karalamam için henüz üþümemiþ ellerimin darbesini beklemekte.. karaladýkça aklanacaðým hissi karýn kentimi birazdan aklayacaðý gibi.. izmarit dolusu küllükler izlemek için seçtiðim filmler ama vazgeçtim þiir doðurmalýydým geceye avaz avaz çýðlýk çýðlýða karýn dansýnda adýný koymalýydým ’yokluðun ölüme beþ kala’ kanýmla not düþmeliydim sonuna; -acýný býraktýðýn yerin sahibi sensin sevin! týpký eriyen kar gibiyim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemrece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.