Yüreðinin cepleri delik,
Umutlarýný düþürme nedeni aslýnda bu,
Güneþ her sabah,
Yeni doðarcasýna uyandýrýrdý,
Hayat zordu, yetmedi…
Ne çiçek ekebildi, ektiðinde,
Ne koklayacak zamaný oldu.
Sabah, çabuk gelirdi O’na,
Gün çalýþmak içindi, yetmezdi,
Ay, erken belirirdi…
Hýzla döküldü saçlarý,
Sakallarýnýn beyazlýðý,
Nefes alma zorluðunun nedeni belirsizdi,
Her daim yorgunum dediðinde soranlara,
Ýhtiyarladým derdi…
Adamýn, yürek cebi delinmiþ, yorgun,
Ölüm öncesinde, alabildiðince durgun,
Baþýný göðe kaldýrmýþ,
Hesap soruyor kendince,
Hesap sorduðu dinlemiyor ki…
Kulaðýna fýsýldadýðýnda imam adýný,
Kim bilir neler düþünmüþtü,
Dedesinin adý olsun derken,
Ýmamýn sultasýna esir olan babasý…
Adam yorgun,
O kadar da durgun,
Umutlarýný düþürmüþ, yaþamýn mazgalýna,
Geciken ecelini bekliyor,
Ýnadýna saklý, bir lime gururuyla…
Her þeye, herkese yenilmiþ adam,
Yaþama, sevgiye, sevgililere,
Ölmek istiyor, baþý eðik,
Kiþiliðini yitirmiþ, son zamanlarý,
Ýnadýna saklý lime gururu;
Alabildiðince ezik…
(2012’ye ait saçmalýklarým)
ÝST. 18. 01. 2012 / 03. 20
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.