Kýrk yýl oldu ben köyümden çýkalý
Tanýdýðým hiç bir büyük kalmamýþ
El kapýsý ekmek kapým olalý
Tanýdýðým hiç bir büyük kalmamýþ.
Gayrý geçti o çocukluk yýllarým
Hayal ile gelip geçer günlerim
Gah kendime gah elime aðlarým
Tanýdýðým hiç birbüyük kalmamýþ.
Dünya ya deðiþmem bizim elleri
Gül oldu gözüme kara tikeni
Hani bizim elin gelini eri
Tanýdýðým hiç birbüyük kalmamýþ.
Memnun olmasak da biz bu karardan
Kaçan ne kadar kaçacak mevladan
Duydum ki "Ümmühan" göçmüþ dünyadan
Tanýdýðým hiç bir büyük kalmamýþ.
Kul Yusuf çýrpýnýr güvercin gibi
Gökte ki turnalar habercim gibi
Elimden ayrýyým tecellim gibi
Tanýdýðým hiç birbüyük kalmamýþ.
Söz:
Yusuf Aslan.
Malatya / Fethiye.
Not:
Bu þiirim, akrabamýz ve büyüðümüz Ümmühan Aslan’ýn anýsýna yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.