Koyu lacivet gözlere takýldý aklým, Bu fýrtýnalý hüzün akþamýnda. Anýlarýmý topladým dudaklarýmla Zehir içtiðim kadehimden..
Düþsün diye bekliyorum topraða cemreler.. Bir umut þarkýsý söylemek yeniden.. Gelmeni istiyorum gittiðin yerden, Ýçimi acýtan hasret bitse diyorum..
Yaman bir fýrtýna var dýþarýda Savuruyor yapraklarý uzak bilinmezlere.. Dalgalar çarpýyor kýyýlara Bitmeyecek bir kâbus gibi..
Gitmek istiyorum buralardan kaçarcasýna.. Çýðlýk çýðlýða baðýrmak sokaklarda Gecenin o hüzünlü þarkýsýný söylemek Ve bastýmak o çýlgýn gökgürültüsünün sesini
Koyu larcivet gözlerde aklým.. Nereye gitsem,açýlmýyor kapýlar.. Gidecek yerim yok ! Bana kalbinde yer var mý?
Bu þiirim bestekar Ýsmet Burkay tarafýndan NÝHAVEND makamýnda bestelenmiþtir.
28 OCAK 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Doysal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.