Öldük, ölümden bir þeyler umarak. Bir büyük boþlukta bozuldu büyü Nasýl hatýrlamasýn o türküyü, Gök parçasý, dal demeti, kuþ tüyü, Alýþtýðýmýz bir þeydi yaþamak.
Þimdi o dünyadan hiçbir haber yok; Yok bizi arayan, soran kimsemiz. Öylesine karanlýk ki gecemiz, Ha olmuþ ha olmamýþ penceremiz; Akarsuda aks’imizden eser yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Sıtkı Tarancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.