Yalnýz kendi baþýn mý dertli sanýrsýn, Gölgesi yeryüzünde avare insan? Taþ da istemezdi yosun tuttuðunu; Solmakta her çiçek kokusu uçunca. Tasadýr aðaca rüzgârda yapraðý; Her kuþ yanar az çok ölen yavrusuna; Sivrisinek de halinden memnun deðil; Výzýltýsý þikâyet makamýndadýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Sıtkı Tarancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.