GEL ÇADIR KUR
Hiçbir kuþun, üstüne konmadýðý bir aðaç;
Ömrüm; ne diye kondun bu aðacýn üstüne?
Sana kim dedi ömrüm kuþa, þarkýya muhtaç?
Hiçbir kuþun üstüne konmadýðý bir aðaç;
Her gün baþka ahenkte söylediðin þarkýlar
Ýnandýrmýþtý beni ömrümün düðününe.
Ne yazýk, þimdi her dal hasretinle hýþýrdar’
Ah, nasýl inanmýþtým ömrümün düðününe’
Rüzgar bir cellat gibi sallarken satýrýný,
Yapraklar dökülüyor, günler bir bir düþüyor;
Kupkuru bir gövdeye ümitler üþüþüyor.
Hayat bir cellat gibi sallýyor satýrýný!
Gel yine gölgemde kur ömrünün çadýrýný,
Sen ki benim þeklini sevdiðim ilk baharsýn;
Bir doðdun bir de batma, hayatýma kýyarsýn,
Gel yine gönlümde kur gönlünün çadýrýný!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Sıtkı Tarancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.