Öyle sofralar gördüm ki Ýnsan kaslarý vardý tabaklarda
O eðik gövdeler önünde yalnýzlýk Her þeyi birbirinden uzaða çarpýyordu Bir kadýn Bir erkek
Gizlice soluyordu Bir erkek av arkadaþýndan Av durgunluðu gibi gösterip saklayarak Kamýþlýktaki sazlarýn arasýndan Ilýk ve yapýþkan fýsýltýlarý Ayýrarak alarak Urgan gibi bedenine doluyordu
Her þeye benzeyebilirken o Hiçbir þey benzemezken ona
o ünlü borazan Baþlarsa saçlarýmýzýn diplerinden Üfürmeye. –Yýrtýcý bir hayvan Kimliði yapýþýr yakamýza
Bir erkek mi o Göle yatmýþ bir güneþ demetinde O mor ýþýnda Bir köpek ölüsü gibi yatan
Hýzla kayan Yoksa bir yaban ördeði gölgesi mi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Zarifoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.