KUŞUN HİKAYESİ

Evin önünde hark vardý,
Harkýn önünde alçacýk köprü,
Köprünün üstündeki çocuklar
Hayalet gibi bir kuþ gördü.

Eðilip baktýk tahtalar arasýndan
Uzaklardan gelme bir garip kuþ.
Kuzgun gibi,balýkcýl gibi birþey,
Köprünün altýna yorðun düþmüþ.

Kutuplarýn,denizlerin,romanlarýn,
Sihrini taþýyordu.
Biz ona bakýyorduk, o bize
Korkusuyla karanlýk ormanlarýn.

Kimimiz deynekle dürte dürte...
Kimimizde kaynar su döktük,
Ýþedik bir güzelce üstüne,
Garip kuþu öldürdük.

Yaralý bir gemi gibi yüze yüze
Köprünün dýþýna çýktý.
Vura vura eðlendik,
Attýk birbirimize.

Uzaklardan gelme garip kuþ
Mürekkep rengi gözlerinle
Artýk dünyamýzý göremezsin!
Baðrýþmamýz gitmez kulaklarýna,
Yapraklarýn arasýnda güneþe karþý
Çiftleþemezsin.
Diþiysen yumurtlayamazsýnda!

Böyle deyip kuþun dört yanýnda
Akþama kadar hora teptik
Ýnsan olduðumuzu iyice
Garip kuþa öðrettik
Sosyal Medyada Paylaşın: