Kamyonlar kavun taþýr ve ben Boyuna onu düþünürdüm, Kamyonlar kavun taþýr ve ben Boyuna onu düþünürdüm, Niksar’da evimizdeyken Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Sonra âlem deðiþiverdi Ayrý su, ayrý hava, ayrý toprak. Sonra âlem deðiþiverdi Ayrý su, ayrý hava, ayrý toprak. Mevsimler ne çabuk geçiverdi Unutmak, unutmak, unutmak.
Anladým bu þehir baþkadýr Herkes beni aldattý gitti, Anladým bu þehir baþkadýr Herkes beni aldattý gitti, Yine kamyonlar kavun taþýr
Fakat içimde þarký bitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Külebi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.