ecel gireli aramýza güneþ doðmuyor odana bakýnca duvara potrede resmin suskun öyle mahsun bakýyorsun ki bu bende ki acý diner mi her gün bir bir takvimde yapraklar yýrtýlýyor ne çabuk geçiyor sayýlý günler eskiden geçmesin diye bakardým bu aralar bir günde bitsin üçyüz antmýþ beþ gün istiyorum hani belki çabuk gelirim sana kara topraða yatarým istiyorum öyle dertliyim ki öyle yýkýk viraneyim param parçayým bölük pörçük kader soktu mýzraðýný yüreðime acý yakýyor beni ruhum kanýyor sen gideli bana derin çentik attý kader þimdi senden yoksunum býktým yaþamaktan öyle böyle deðil bende ki bu sýzý, ayak ucumdan saçýmýn her teline kadar sýzlýyor beden, içim de yangýn cehennemi yaþýyor çiðerlerim kopsa þöyle, damarlarýmda kan akmasa dursa þu kalp , bitse bu acý kavuþsam sana
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.