üşüyorum
sýcacýk bir temmuz günüydü seni bulduðumda..
aðustos akþamlarýnda aþkýn kapýlarýný aralamýþtýk birlikte.
eylül geldi çattý, sevdanýn uçsuz bucaksýz kollarýna býrakmýþtýk kendimizi
bana ilk sevgilim dediðin günü hatýrlýyor musun?
ben bugün gibi hatýrlýyorum.
yazýn kendini inatla sonbahara býrakmak istemediði bir geceydi..
sonbahara inat, gönlümde kelebeklerin uçuþtuðu bir gece..
kelebeðin ömrü kadar sürmüþtü zaten sevdamýz da..
ekim geldi, çýnar aðacýnýn yapraklarý gibi savrulduk dört bir yana
ha toparlandýk ha toparlanacaðýz derken kasým yüzünü gösterdi oradan..
aþklar kasýmda baþlardý hani..
bizim sonumuzun baþlangýcý mýydý yoksa o..
aralýk geldi ve sen þehri terk ettin.
benim þehrime geldin..
ah Ýstanbul, bir benim sevdamý sýðdýramadýn yerine göðüne
bir bana kýydýn..
üþüyorum çok üþüyorum þimdi.
ne Ýstanbul sarýyor beni ne de o dokunamadýðým ellerin..
rüzgar, arada bir kokunu savurur buralara..baþka baþka tenlere çarparak gelen kokunu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.