sevmiþtim seni ilk deðildin belki ama yüreðim böyle yanmamýþtý daha önce hiç daha önce hiç aðlayarak uyanmamýþtým uykulardan daha önce hiç bu kadar sýzlatmamýþtý içimi Ýstanbul daha önce hiç içimi daraltmamýþtý martýlarýn sesi, denizinin tuzu bu kadar yakmamýþtý içimi.. hiç bu kadar özlememiþtim kimseyi.. ve ben kimseyi bu kadar ulu orta yaþamamýþtým sen beni gizli kuytu yaþarken.. kimseye ah etmemiþtim sonrasýnda piþman olup Rabbimin kapýsýna tövbe için varacak kadar.. ah etmem, edersem de bil ki Rabbim beni tanýr, bilir öfkemi.. ama hakkýmý helal etmem.beklerim mahþerde karþýma dikileceðin günü.. gölgeni bile delice özlemiþken..beklerim ben seni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
börtü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.