Tımar edilen at, Şimdi ben ihtiyar

Belli ki yaþanýlmýþlýðýn izi
Güneþ þuracýktan doðar
Öpüþür gül, gülden konaklar
Kalmamýþ kimse,
Yalnýz

Taþtan oymalar taþtan yapýlar
Çim tutmuþ sað yanaklarý
Nerden cýktý bu kuzey, kuzey rüzgârý
Ben üþüyorum

Yanma kadýn
Yanma banA
Ölüm þuracýkta yakýn.

Bu patikalar dün benim yolum
Aðrýyan yaným
Delicesine kabuk baðlamýþ özlemim
Memleket denince dokunur bir þeyler bana
Hey vakit ihtiyar bir an
Pür kokusuna dayan yüreðim.

Ah o sevgili
Hangi daðýn yamacýnda bir ceylan
Týmar edilen at, Þimdi ben ihtiyar
Sen acýmasýz, sen vakitsiz
Þimdi burnumda memleketim tüter.

.









Sosyal Medyada Paylaşın: