Bizim

Haydi, dostlar eli ele verelim,
Niþan bizim düðün bizim toy bizim.
Çýkýp da kýrlarý seyran edelim,
Dere bizim ýrmak bizim çay bizim.

Bak yiðitler peþi sýra dizilmiþ,
Alnýmýza haktan kelam yazýlmýþ,
Namert kaçmýþ, hain tuzak bozulmuþ,
Evlat bizim nesil bizim soy bizim.

Yazýya bak yabana bak kýra bak,
Her birine birer beþibirlik tak,
Yürüyoruz þükür bak aðýr aksak,
Yayla bizim þehir bizim köy bizim.

Azda olsa çok da olsa bizde var,
Onur desen gurur desen özde var,
Ateþ de var duman da var közde var,
Deniz bizim daðlar bizim koy bizim.

Nimetler yaðýyor üst üste gökten,
Bilirim ki bunca güzellik haktan,
Þükür huzurluyuz yine hiç yoktan,
Güneþ bizim bulut bizim ay bizim.

Eli açýk hayýr hasenat bilen,
Dost ile aðlayýp dost ile gülen,
Gönülden gönül’e köprüler kuran,
Aða bizim paþa bizim bey bizim.



Dost Kalemlerden;

Kükreyince deli dolu yiðitler,
Yaðýz bizim, nara bizim, hay bizim...
Nal sesiyle çýnlayýnca Söðüt’ler,
Kýrat bizim, hara bizim, tay bizim... M. Þahan


Nereye bakarsan bak tarih dolu
Osmanlýya yurtdu bu anadolu
Vatana can verdi hep kýzý oðlu
Bayrak bizim hilal bizim ay bizim..............aþýk ramazan


Karþý daðda meleþiyor kuzular
Meledikçe ciðerlerim sýzýlar
Kurtlarýn ardýna düþtü tazýlar
Kurdu bizim tazý bizim tay bizim......................Þaban Aktaþ













Sosyal Medyada Paylaşın: