þimdi buralar öyle kokmuyor be can ve ben birinci elden soluyorum rüzgârý hanýmeli genzime kaçan leblebi tozlarý tesellisi bir paket deniz havasý hâlâ mavi
avuçladýðým bir apaz suyla kaynak damarýndan yýkýyorum þeker kuyruðunda tuzlanan ellerimi bildin mi.. ekmek kýzarttýðýmýz sobanýn dumanýnda zehirlenmiþti þiir perileri ölmemiþler buldular beni
ah o kargalar çaldýlardý da silgilerimi tükürüðümle silmiþtim ödevlerimi diyesim var ki; sana yaðý kokan gün esintileri tütüyor burnuma ondandýr belki anmam o günleri
nerden gelir belli olmaz kurþunlar altýnda namluya esir düþen umutlar yat kalk yapýyor þimdi hepsi antrenmanda tellalý felaketin daðlarýn ardýnda kayýsý aðaçlarý býraktým korkudan kargalara bir bidon gazyaðýný
dinmez be can anlatmakla bunlar yine de kokmuyor öyle buralar nöbetleþe açýyor yapraklarýný artýk güller beðenmiyor anamýn ikinci sýnýf ekmeðini kimseler
ama hâlâ kýpkýrmýzý düþüyor sesi kanunun babamýn ellerinden
unutturmuyor ne laf kalabalýðý ne suyun ninnisi cehaletin yavaþ yavaþ geliyor gecelerden kokulu gölgesi
diyeceksin ki derdin ne bir bilsem can ki ne lavlar püskürüyor mýhlanan tepelerden müebbetle yerin dibine riyakar olmayan zamanlar bunlarý yazdýrýyor belki de
her ne kadar gaz yaðý ýþýðýnda yapmasam da ödevlerimi hâlâ karanlýkta yazýyorum þiirleri bu arada buldum kargalarý aldým silgilerimi
Blackless Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.