SOLGUN BİR GÜL OLUYOR
Çoklarýndan düþüyor da bunca
Görmüyor gelip geçenler
Eðilip alýyorum
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ya büyük þehirlerin birinde
Geziniyor kalabalýk duraklarda
Ya yurdun uzak bir yerinde
Kahve, otel köþesinde
Nereye gitse bu akþam vakti
Ellerini ceplerine sokuyor
Sigaralar, kaðýtlar
Arasýndan kayýyor usulca
Eðilip alýyorum, kimse olmuyor
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ya da yalnýz bir kýzýn
Sildiði dudak boyasýnda
Eþiðinde yine yorgun gecenin
Baþýný yastýklara koyunca.
Kimi de gün ortasý yanýma sokuluyor
En çok güz aylarý ve yaðmur yaðýnca
Alçalýr ya bir bulut, o hüzün bulutunda.
Uzanýp alýyorum, kimse olmuyor
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ellerde, dudaklarda, ýssýz yazýlarda
Akþamlara gerili aðlarla takýlýyor
Yaralý hayvanlar gibi soluyor
Bunalýyor, kaçýp gitmek istiyor
Yollar, ya da anýlar boyunca.
Alýp alýp geliyorum, uyumuyor bütün gece
Kýmýldýyor karanlýkta ne zaman dokunsam
Solgun bir gül oluyor dokununca.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Behçet Necatigil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.