SİSLER İÇİNDE İNSANLAR

Bir büyük kýr bu dünya:
Gece vakti ýssýz kýr cin peri.
Bir baþ uzanýr gibi karanlýktan,
Gün ortasý biri selam verip geçer,
Düþünürüm kimdi.

Tenha sokaklarda giderken yalnýz,
Durdurur bir baþkasý beni dalgýnlýðýmda;
Sallanýr iki el, anlatýr bir aðýz,
Kýrýk dökük sözler kalýr akýlmda:
- Görüþelim, siz þimdi nerdesiniz?

Sisler içinde insanlar, çoðu yakýnken uzak;
Bir yerden tanýyorum, ama nerden?
Ardýndan bakarým, köþeyi döndü mü yok:
Bir yarým rüzgar deðer gider yüzüme
Eski bahçelerden.

Uykularýn eþiðinde ayný þey:
Yýllarýn ötesinden biri
Sisler içinde seslenir: -Hatýrla!
Gölgeler gibi erir uzatsam ellerimi,
Buðularda.

Sisler içinde insanlar, gün ortasý, geceleyin;
Hangisi gerçek, hangisi düþ, þaþýrdým.
Daha demin vardý, þimdi birdenbire yok
Issýz bir kýr akþamý
Bu benim yaþadýðým.
Sosyal Medyada Paylaşın: