BİZDEN SONRA DOĞANLARA
I
Gerçekten karanlýk bir çaðdýr yaþadýðým!
Ahmaktýr hilesiz söz. Düz bir alýn
Vurdumduymazlýða iþaret. Gülen
Kötü haberi almamýþ henüz.
Nasýl bir çaðdýr bu,
Aðaçlardan bahsetmenin neredeyse suç sayýldýðý
Birçok alçaklýða suskun kalýþý içerdiðinden.
Yolu kaygýsýzca karþý karþýya geçen
Ulaþýlmazdýr artýk herhalde
Zorda kalan arkadaþlarý için.
Doðrudur: geçimimi saðlamaktayým hala
Fakat inanýn: bu sadece bir tesadüftür.
Yaptýklarým
Arasýnda hiçbir þey hak vermiyor karnýmý doyurmaya.
Tesadüfen ayaktayým. ( Þansým ters giderse mahvoldum.)
Diyorlar ki: ye ve iç sen! Sevin, neyin varsa!
Fakat nasýl yiyip içeyim ki, yediðim
Bir açýn ellerinden kaptýðým lokmaysa, bir
Susuzun sorduðu bardak suysa içtiðim?
Ve yine de yiyip içiyorum ben!
Ben de bir bilge olmak isterdim.
Yazýyor eski kitaplar bilgelik nedir:
Dünya kavgalarýna uzak durmak ve o kýsa zamaný
Korkusuz geçirmek
Þiddete baþvurmadan hem
Kötülüðe iyilikle karþýlýk vermek
Düþlerini gerçekleþtirmek deðil, unutmak
Bilgelik olarak kabul ediliyor.
Tüm bunlarý yapamýyorum:
Gerçekten karanlýk bir çaðdýr yaþadýðým!
II
Kargaþalýk döneminde geldim þehirlere
Açlýðýn hüküm sürdüðünde.
Girdim insanlar arasýna isyan döneminde
Ve öfkelendim onlarla birlikte.
Böyle geçti zamaným
Yeryüzünde verilmiþ bana.
Savaþlar ortasýnda yedim ekmeðimi
Katiller arasýnda yattým uykuya
Özensiz yaklaþtým aþka
Ve doðayý sabýrsýzlýkla izledim.
Böyle geçti zamaným
Yeryüzünde verilmiþ bana.
Yollar bataklýða gidiyordu zamanýmda.
Cellada bildiriyordu beni konuþtuðum dil.
Çok deðildi yapabileceklerim. Fakat iktidardakiler daha
Güvende hissediyorlardý kendilerini bensiz, ümit ediyordum.
Böyle geçti zamaným
Yeryüzünde verilmiþ bana.
III
Battýðýmýz dalgalardan
Yükselecek olan sizler
Zaaflarýmýzdan söz ederken
Unutmayýn
Karanlýk çaðý da
Sizlerin kurtulmuþ olduðu.
Yürüdük ya, pabuçlardan çok ülke deðiþtirerek
Sýnýf savaþlarýnýn ortasýnda, çaresiz
Haksýzlýðýn olup öfkenin olmadýðý yerde.
Biliyoruz halbuki:
Aþaðýlýklara duyulan nefret de
Bozar þeklini yüzün.
Kýsar sesi haksýzlýk karþýsýndaki
Öfke de. Ah, güleryüzlülüðe
Ortam hazýrlamak istemiþ bizler
Güleryüzlü olamadýk kendimiz.
Sizler fakat, geldiðinde vakit
Ýnsan insanýn yardýmcýsý olduðu
Zaman.
Hatýrlayýn
Hoþgörüyle bizi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.