“ Söyle Karacaahmet, bu ne acýklý talih Taþlarýna kapanmýþ, aðlýyor koca tarih! ”
( Necip Fazýl Kýsakürek )
Uyan derin uykudan þanlý ecdadým, uyan! Bugün, her günden fazla sana ihtiyacým var Ben yanmayý unuttum, bâri sen derdime yan Yýkýlýp aramýza set çeken süslü duvar: “ - Musîbetler gönülden pasý sildi ” diyelim “ - Yenibaþtan bu millet bak dirildi ” diyelim “ - Gafletin þer bayraðý indirildi ” diyelim. Bedenler ruhu ile yakýnlaþýp eþleþsin Aydýn, münevver ile kaynaþýp, özdeþleþsin Benlikler mâzi olsun, “ biz “ ile kardeþleþsin.
Hangi kalem þanýný yazmaya muktedirdir? Hangi nakkaþ mührünü fýrçayla tasvir eder? Akif’ in teþbihiyle Çanakkale; Bedir’ dir Sakarya’ nýn damlasý bilmem kaç nehir eder? Diller mecalsiz kalýr Ýstiklâl’ i bir ansa! Ateþ kendini yakar Feth’ in adýyla yansa! Renkte ziya kalýr mý Malazgirt’ e boyansa? En kýdemsiz neferin hanlardan daha handýr Adaletin; bengisu, eksikliðin; buhrandýr Her dilde senin adýn en þerefli destandýr.
Sakýn yüzüme vurup, deme: “ - Nerde mirasým? ” Kadrini bilemedim, sâhip de çýkamadým “ Þýmarýk çocuk ” gibi bitmedi ihtirasým Özenti peþindeki hevesi yýkamadým Localarda yoðruldum, istavrozlarla piþtim Josef’ in keyfi için Yusuf’ larla tepiþtim Ben artýk sen deðilim, bak ne kadar deðiþtim (!) Kimliðimden utanýp: “ Batý / n! “ Dedim, batýrdým Hilâli uyuþturup haç yoluna yatýrdým! Artýk bu coðrafyada okunmayan satýrdým.
Bitmiyor istekleri, tükenmiyor pozlarý Ah þanlý geçmiþim ah! Hâlime sen yan bugün Atýnýn nallarýnýn savurduðu tozlarý Kýrk yýl silemeyenler dünyaya sultan bugün! Tel Aviv yeni kýble, yeni Kâbe Washington Hazineden sorumlu defterdarýmýz Mushon Sahnede gamalý haç, kuliste kanlý mason Gâibten gelen sesle belirlenirken rota Dünün kýsýk sesinden her gün bir baþka nota Karanlýk mahfillerde türlü türlü harita.
Yazýlan senaryonun hilekâr sahnesiyle Körpecik fidanlarý fütursuzca yitirdik! Çilesi bize düþen “ortak “ bahanesiyle Son kalan akçemizi harcayarak bitirdik. Þekillenen dünyada dirençsiz ve fakirdik Medine’ de açýlan yüzsüz elden hakirdik Kendi kalemimizi yine kendimiz kýrdýk. Teslimiyet ruhuyla baþkasýndan bekledik Kapý kapý dolaþýp acz ile tünekledik Yetmedi, her buyruða þeksiz biat ekledik.
Çaðdaþlaþmak adýna onca evrim geçirip; Þekilsiz teknelerde yoðrulduk ve yoðurduk. Ucûbe zamanlara vaftiz suyu içirip; Ýbret-i âlem için bugünleri doðurduk! Adým adým boy verdi her köþede hýyanet Tek halkýyla kavgalý bu zamane siyaset Ýstikbâl, içte dýþta çetelere emanet. Sanki kendine küsmüþ ufuklar; sessiz artýk Doðmaya tâkati yok güneþ; hevessiz artýk Ciðeri iflâs eden rüzgâr; nefessiz artýk.
Silkeleyip kirlenen bedenimi çamurdan Ýnkârcý þu ruhumu kirden temizler miyim? Özüme baðdaþ kurmuþ inatçý, habis urdan Kurtulup ecdadýmýn izini izler miyim? Bana ses ver benliðim: - Yetmedi mi esâret? Doðrul ve kalk yerinden! Bitsin müzmin kasavet Damarlarýnda kudret, yüreðinde cesaret. Bana ses ver ecdadým: - Neredesin ey Fatih ? Bulutlar aralanýp tekrar güler mi tâlih? Dirilir mi bir daha o koca þanlý tarih? ...
Ýstanbul
( Not: Her sitede adýmýn ve þiirlerimin olmasýný istemediðim için; yazýlý izin alýnmaksýzýn þiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayýt ettiðim sitelerin dýþýnda yayýmlanmasýna izin vermiyorum.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oflu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.