Ýçimdeki okyanuslardan sular çekiliyor Yine kurak, yine çorak her yaným, sensizliðe susuyorum Duygularým yine kör düðüm, kalbime dokunsan öleceðim Sensiz ben beni neylerim, sensiz benim caným cehenneme…
Yine sensiz bir sabaha uyanýyorum, kan ter içinde her yaným Sensiz geçen her an’a bin can veriyorum, sensiz ölüyorum yar Hadi dokun içime, dokun gözlerinden yüreðine düþeyim Hadi dokun içime, yakut bakýþlarýnda eriyip biteyim yar…
Þimdi, hangi kahrolasý gece seni bana getirir Þimdi, Hangi yaðmurlar bu kor yangýný söndürür Hangi acý, hangi bela seni bana unutturur Hangi sevgili yerini tutar, Hangi aþk seni maziye katar, Yokluðun öyle bela ki; Yokluðun Nuh’un tufanýna denk sevdiðim… Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahattin Çağatay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.