BİLMİYOR İŞTE!..
Bir yâre düþtüm ki ýsýrgan otu;
Bahçeyi bilmiyor baðý bilmiyor…
Burnumdan getirdi emdiðim sütü;
Dumaný bilmiyor daðý bilmiyor…
Yeter de kaþ çatýp karþýnda durur;
Zalimin yüzünden damaðým kurur;
Elinde sopasý acýmaz vurur;
Ölüyü bilmiyor saðý bilmiyor…
Paçalar ýslanmýþ ayaklar çamur;
Sultaným tahtýndan veriyor emir;
Belime vurunca büküldü demir;
Solunu bilmiyor saðý bilmiyor…
Sürmeler gözlerde kalem kaþýnda;
Ýnci gezer otuziki diþinde;
Hiç yemek yemedim sofra baþýnda;
Þekeri bilmiyor yaðý bilmiyor…
Sabah hiç dokunmam görmem yüzünü;
Bi kalk desem kan bürüyor gözünü;
Sabah - akþam hiç sakýnmaz sözünü;
Zamaný bilmiyor çaðý bilmiyor…
Birazdan içerden gelecek komut;
Hamsi levrek olur, çupra palamut;
Öðrenir diyorum boþuna umut;
Denizi bilmiyor aðý bilmiyor…
Ali ALTINLI – 26/01/2012
Saat: 20:33
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.