Çocuksu Ruhum

Nasýl geçti yýllar? Nedensiz sormam,
Büyümek istemez çocuksu ruhum!..
Kafam çok karýþýk, sebepsiz yormam,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Sabahtan “kalk yavrum” diye öpülsem,
Nazlanýp yataða tekrar gömülsem.
Her zaman öyle masum görülsem,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Herkesin yüzünde tatlý gülücük,
Anneme, babama birer öpücük,
Saðý, solu kýrsam, döksem azýcýk
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Salýna, salýna kendi halimle,
Þarkýlar söylerdim çocuk dilimle,
Pamuk þekerimi tutsam elimle,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Yorulsam da yine fazla koþardým,
Geri dön deseler tekrar baþlardým.
Kendi halime de kendim þaþardým,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Ne dert vardý bende, tasa bilmezdim,
Para, pul nedir ki? Kasa bilmezdim,
Beni engelleyen yasa bilmezdim,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Herkes beni melek diye severdi,
Kýyamaz acýma, güya döverdi.
Anam da, babam da terk ediverdi,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Çocuk kalabilsem bunlar olmazdý,
Sevda denen derdi baþa sarmazdý,
Evcilik oynardým içim yanmazdý,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

Artýk hiç bitmiyor gönül sancýsý,
Yolcu çekip gitti, kaldý hancýsý,
Yalnýzlýk yükünün son kervancýsý,
Bu yükü çekemez çocuksu ruhum.
Büyümek istemez, hala çocuðum!...

MEHMET ÞAHAN
30/08/2011-ÝSTANBUL

Sosyal Medyada Paylaşın: