gökyüzü kara rengine bürünmüþ gözler kan kýzýlý kulaklarda iç kanatcý çýðlýklar etrafta anlamsýz bir debeleme hançerlerini çeken insanlar acýmadan saldýrýyorlar bir birlerine bularýn tam ortasýnda çok uzaðýnda bir çocuk aðlýyor deniz mavisi gözlerinden kankýzýlý yaþlar akýyor onun için güneþin yeniden doðuþu ve uçuþu gökyüzünde kuþlarýn bir umut idi ama orda kuþlar kanlý ve umutlar hep griydi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
zagros meyhanesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.