Unutmak
kirli bir gömlek gibi duruyor üzerinde ayrýlýk
yalnýz kirli olsa neyse
düþleri alçýya alýnmýþ bir hasta gibi
bak, daha da ötesini görmek mümkün melankoliðe baðlamýþ bakýþlarýndan...
yok aslýnda, sen hep böyleydin
çocukken ayrýlýðý kaldýramadýðýn gibi mesela
sahi anlatabilir misin biraz bize, þu saçlarý boncuk boncuk örgülü kýzý ?
hani o bir zamanlar uðruna kavgalara tutuþtuðun...
hani o gülüþleri her defasýndan alýmlý bir çiçek gibi yüzünü okþayan
hani o sonradan ailecek baþka bir kente göçetmek zorunda kalan
hani vardý ya, Maraþ ve Çorum gibi benzeri olaylarýn yaþandýðý o yýllar
hani o inancýn bir iki sure’nin boynuna býrakýldýðý...
anlatamaz mýsýn birazda olsa ?
bak, zaman unuttur muyor insana her þeyi
bu ayrýlýklar
seni pek açmýyor be usta
garip bir örtü gibi duruyor üzerinde inan bana
hiç kimselerin tanýmlayamadýðý...
en iyisi mi sen
koyu koyu düþlere kapýlma bir daha
en iyisi mi unut
herkesler nasýl baþarabiliyorsa artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.