Vurul ey halkým, unut bizi Asýl,asýlabildiðin kadar Sür bizi öldür bizi Zincire vur bileklerimizi..
Biz ki, Yanýp yýkýlanlardan arta kalan Ne varsa Ondan bir yurt yaratmýþ Þu Çýlgýn Türkler’dik destanlarca... Seni kölelikten Uþaklýktan,sömürüden,zulümden Ve kandan,gözyaþýndan Azade kýlarak Birey saymýþ da Halk olmuþtuk ummanlardan büyük
Ve biz Topraktan... Ateþten... Sudan... Demirden doðmuþtuk..
Senin sokaklarýnda hem kýz Hem deniz kokar olmuþtuk
Hürriyetim ve esaretim Ve de çýplak bir yaz güneþi Altýnda yanan etim için savaþmýþtýk
Ana ben gidiyom düþmana karþý Der de Tek tek ateþler yanan daðlarda Yýldýzlarýn ýþýldadýðý bir gecenin ardýndan Þayak kalpaklý bir adamýn peþinden iz sürmüþ Ve sonrasýnda olgun yemiþlerini toplamýþtýk Cumhuriyetin
Biz biliriz bizim iþlerimizi Diyen bizdik. Ankara’nýn taþýna bakan Hoca Nasrettin gibi aðlayarak Bayburtlu Zihni gibi gülen de bizdik bir zamanlar
Yine o ilenç ocak aylarýndan Birindeyiz iþte Hukuk adýný,özgürlük adýna Uygarlýk adýna Neler neler yapýlýyor bu ülkede Kimin eli kimin cebinde Liboþlarýmýz var bizim,döneklerimiz, Ýþbirlikçilerimiz... Ve sabetaylarýmýz, Beyaz Türklerimiz...
As bizi ey halkým! Unut bizi Öldür bizi.. Kendi ellerinle böl,parçala,yönet bizi Kopar köklerimimizi...
Bir gün topluca sehpahalara çekileceksek Prangasýzca Sus ve konuþma Yakýna getir o günlerimizi...
Dað gibi karayaðýzlýk senin neyine gerek Arýnmak geri kalmýþlýklardan Özgürce yaþamak Ve Cumhuriyeti koruyup,kollamak Bayraðýmýzý dalgalandýrmak...
Anlama bizi ey halkým Dinleme bizi Bir gün sesimiz birlikte susacak Özgürlük adýna bir top çiçek Elimizde kuruyacak!
Haykýrma ey acýný halkým,haykýrma! Baþýný eð ve haykýrma! Bir yol kavþaðýndan geldiðin yere ve yöne dön!
Unut bizi ey halkým Parçalara böl bizi UÐURlarca Vur bizi... Öldür bizi... Kopar kellerimizi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.