ANNEM YOK ARTIK -3

Umutsuz olmamak gerektiðini biliyorum,
Bu acýmasýz gecede
Yazgý diye birþey yok
Ýçinde yaþadýðýmýz bu toplum öldürdü annemi
Çarpýntýlarla hýrpalanan yüreði
Dayanamayýp parçalandý sonunda
Þimdi toprak dolar gözlerine,
Artýk istese de kýmýldayamaz,
Yokluk esir aldý onu
Baðladý ellerini,kollarýný sessizlik,
Çaresiz bile deðil artýk
Bir çocuk gibi korunmasýz,
Karýþtý bin yýlýn ölüsüne
Ama onun umutlarý
Benim de umutlarým olacak bundan böyle,
Çaresizleri korurken
Annemi de korumuþ olacaðým biraz
O dilediðince yaþayamadý ömrünü,
Varlýðýný özgürce geliþtiremedi
Ama bütün insanlar,
Varlýklarýný özgürce geliþtirecekler birgün
Ve annemi hiçbir zaman unutmayacaðým
Her ölüm kahramancadýr,
Annem hepimizden önce yaþadý
Bu kahramanlýðý
Eyy benim yüreðim,güç ver bana
Eyy hayat güç ver bana
Anneme yaraþan þiirler söyleyim
Boþuna yaþamýþ olmasýn o,
Sonsuzlaþsýn
Ýçten,pürüzsüz dizelerimle..
Sosyal Medyada Paylaşın: